
PIOTRUŚ PAN

autor Marta Guśniowska
reżyseria Julia Pawłowska
scenografia Joanna Jaśko-Sroka
kostiumy Zofia de Ines
muzyka Marcin Mirowski
ruch sceniczny Filip Szatarski
OBSADA:
Piotruś Pan Miłosz Konieczny
Dzwoneczek Aleksandra Mikołajczyk
Wendy Anna Jarota
Kapitan Hak Łukasz Bugowski
Piratka, Syrena, (kałamarnica) Dorota Nowak
Pirat, (meduza, kałamarnica) Andrzej Mikosza
Kruszyna, (meduza) Zygmunt Babiak
Stalówa Andrzej Szymański
Krokodyl, Syrena Elżbieta Żłobicka
PREMIERA 14 lutego 2010
wiek odbiorców: od 9 lat
czas trwania: 1 godzina 15 minut
Któż nie słyszał o Piotrusiu Panie – szalonym i wiecznie młodym chłopcu, jego przyjaciółce Wendy, Wróżce Dzwoneczku i srogich Piratach ze słynnym kapitanem Hookiem na czele? Przygody Piotrusia od początku bajki Jamesa Matthew Barriego inspirują ludzi sztuki, którzy biorą je na artystyczny warsztat, by cieszyć nimi wszystkie dzieci, i te małe i te duże; a często nawet i te dorosłe… Julia Pawłowska zdecydowała się pokazać przygody Piotrusia Panaw podmorskim, tajemniczym, podwodnym świecie, do którego zabierze nas w reżyserowanym przez siebie przedstawieniu. W przedstawieniu jest dużo ruchu i dużo muzyki rocka i „czadu”, są lalki i gra świateł, ośmiornice, kałamarnice, rekiny… O wizje podwodnego świata zadbała Joanna Jaśko-Sroka, o kostiumy: Zofia de Ines, muzykę skomponował Marcin Mirowski. Przed nami „teatralne nurkowanie” wraz z Piotrusiem Panem!
Piosenki:
Do Nibylandii, do tej krainy,
Gdzie świat jest inny, niż w domu.
Do Nibylandii wspólnie lecimy,
Nie mówiąc słowa nikomu…
Do Nibylandii, gdzie przygód dwieście
Już szczerzy kły na spotkanie!
Gdzie dzień się z nocą zmiesza i wreszcie
Co ma się stać, to się stanie!
Do Nibylandii, tej wymarzonej,
Lećmy, nie patrząc już na nic!
Do Nibylandii, w poranka stronę,
Lećmy, jak zaczarowani…
Śpij, Piotrusiu, śpij, mój drogi,
Ja ze smutku Cię uleczę…
Gdy ogarnął Cię sen błogi,
Kto przy łóżku trwa? Dzwoneczek…
Gdy Cię wszyscy opuścili,
Gdy samotność kłuje, piecze,
Kto przy Tobie w każdej chwili
Będzie wiernie stał? Dzwoneczek…
Gdzie jest Wendy? Nie ma tu Jej!
Lecz są Chłopcy? Też zaprzeczę…
A ja będę, obiecuję,
Zawsze tu – jakem Dzwoneczek!
Mogę przyrzec Ci doniośle:
Ja przy Tobie będę wiecznie!
Bo Cię kocham, głupi Ośle…
Zawsze będę Twym Dzwoneczkiem…